Kveðja frá Liverpool

Ákvað eftir göngu með Nonna í morgun ad fara að blogga á Íslensku, og þá að nota tækifærið að nýta nýja íslenska lyklaborðið mitt.

Þetta er nokkurskonar prófraun í leiðinni á að þjálfa heilann í að fara að hugsa aftur á föðurmálinu,(færeyska er móðurmálið mitt). Kannski er mesta furða hvað íslenskan helst eftir 20 ára fjarveru, en ef einhverjir villast inná bloggið hjá mér, þá efast ég ekki um að nokkrar stafsetningarvillur felist inn á milli.

Ég bý núna í Menningarborg Evrópu 2008 Liverpool, og hér er gott að vera.Eftir 14 ár í London og svo 4 ár í Manchester. Liverpool er nokkurskonar eyja á meginlandi Bretlands. Hér hafa menn sín eigin trúarbrögd, tungumál og menningu, og finnst mér oft eins og ég sé staddur á Íslandi, sérstaklega þegar ég fer keyrandi í bæinn. Liverpool búar eiga það nefnilega sameiginlegt með okkur Íslendingum að hugsa bara um sig og sinn bíl, lítið fer fyrir tilliti til annara í umferðinni.

Nú eru 6 mánuðir liðnir af 2008 og dálítið sérstakt ad horfa yfir breytingarnar á borginni eftir umfangsmestu breytingar fyrr og síðar. Borgin er komin með sterka sál og eru möguleikarnir endalausir. Enda enginn dagur eins í mínu lífi.

Ég reikna með að blogga um reynslu mína hérna og það sérstaka fólk sem verður á vegi mínum, ágætt svo að nota þetta sem dagbók seinna meir.

Hér er komið há-sumar og glymur í rigningunni eins og best gerist. Við getum bara vonast eftir aðeins betri tíð en í fyrra þegar urðum að flytjast upp á efri hæðina í 2 mánuði, eftir að allt fór á flot.

Fór með Nonna að Calderstone Garðinum og var mikið um að vera og þá aðallega uppbygging ungra fótboltamanna til framtíðarinnar. Já það fer svolítid mikið fyrir fótbolta hér, en ég á nú nokkrar sögur um ákveðna leikmenn Liverpool, enda býr hún tengdó í sömu götu og Gerrard og Rooney(hann er reyndar fluttur núna) þannig að hver veit nema að ég láti einhverjar sögur fylgja blogginu mínu á næstunni.

Læt þetta duga í dag, er búin ad vera spá í þetta svolítið lengi, svo það er bara gaman að vera hérna.